Hoe wordt de diagnose gesteld
De diagnosestelling van fibromyalgie is er één van uitsluiten van ander mogelijke aandoeningen. Er zijn momenteel nog steeds geen betrouwbare laboratoriumtests die fibromyalgie kunnen aantonen. Er zijn wel diverse afwijkingen gevonden, maar dat zijn of onbetrouwbare
onderzoeken (volgens de medische wereld) of de afwijkingen kunnen bij teveel oorzaken voorkomen.
Over het algemeen dient de patiënt nu aan de volgende voorwaarden te voldoen:
• chronische pijn en/of stijfheid op drie of meer plekken over het hele lichaam, zowel boven als onder de taille en zowel links als rechts in het lichaam
• het hebben van minimaal 11 van de 18 zogeheten tenderpoints. Zie hiervoor onderstaand plaatje.
Tenderpoints
Deze tenderpoints dienen bij een druk van 4 kg als pijnlijk te worden ervaren. Niet als hinderlijk of irritant maar echt pijnlijk. Een druk van 4 kg is voor de thuisonderzoeker te vergelijken met het volgende: je drukt met je duim op een punt, als de huid onder de nagel wit kleurt (het bloed wordt er uit geperst) dan is dat ongeveer 4 kg.
Definitieve diagnosestelling kan in de praktijk het beste door een reumatoloog gebeuren.
De zogeheten tenderpoints.
De punten zijn hier aan slechts één zijde van het lichaam aangegeven i.v.m. de duidelijkheid. Ze kunnen zich dus zowel rechts als links van het lichaam bevinden.
Wat is de oorzaak
Over de oorzaak van fibromyalgie kunnen we kort zijn: tot op heden is er geen serieuze kandidaat gevonden die als veroorzaker van Fibromyalgie kan worden aangewezen.
De één kan zich niet herinneren wanneer het precies is begonnen, de ander weet nog precies dat het na een ongeluk is ontstaan of na een traumatische ervaring.
Sommigen kunnen zich niet herinneren het ooit NIET te hebben gehad. Misschien een voordeel omdat je dan het 'normale' leven wat minder mist?
Wat kun je doen
Er is tot op heden geen afdoende behandeling bekend, waarbij de patiënt volledig geneest.
Er wordt wel geëxperimenteerd met diverse soorten behandeling. Zowel medicinaal als therapeutisch. Soms brengt één van de twee of een combinatie van beiden enige verlichting in de dagelijkse ongemakken.
Het is wel belangrijk om ondanks de pijn geregeld in beweging te blijven. Je moet als het ware een balans zien te vinden tussen wat allemaal nog net kan, dus niet al te veel pijn oplevert, en toch ook geregeld rustig aan blijven doen. Als je éénmaal je eigen balans hebt gevonden zal het dagelijks leven er alleen maar wat makkelijker door worden.
