Terug

Na ongeveer 40 minuten droeg Henk me weer terug de auto in en reden we naar het lab waar bloed geprikt werd. Inmiddels was ik zo vermoeid dat ik mijn ogen niet meer open kon houden en zo'n beetje half geslapen heb. Bij het lab was voldoende parkeergelegenheid, dus kon ik met mijn elektrische rolstoel naar binnen gaan. Ook zij zaten boven, maar er was een lift. Het gebouw was heel goed toegankelijk voor mijn elektrische rolstoel. Hier werden een aantal buisjes bloed geprikt en bovendien kreeg ik 1 potje mee voor ontlasting, 1 potje voor ochtendurine, 1 grote pot met ijsazijn erin (stonk vreselijk) en 1 potje voor een staaltje van de inhoud van de grote pot. In deze laatste pot moet 24-uurs urine opgevangen worden behalve de ochtendurine, dan goed schudden en dan wat overschudden in een klein potje. De 3 kleine potjes kunnen dan opgestuurd worden in een reeds klare envelop. Na een half uurtje konden we weer vertrekken, helaas merkten we dat in de tussentijd in de lift gerookt was... tering wat stonk dat, ik heb mijn neus maar in mijn shawl geduwd. Ongeveer naast het lab ligt MacDonald's, het is niet gezond maar ik vond dat ik dat wel verdiend had. Dus zijn we de MacDrive ingereden en hebben we het lekker in de auto opgepeuzeld. Niet veel later hadden we beiden behoorlijke buikpijn van die troep .
Toen we later thuis aankwamen was ik helemaal op, koortsig en trillerig... ik wist niet hoe snel ik mijn bed in moest komen.
Sindsdien zijn we 2 weken verder en ben ik nog lang niet op het nivo van voor de rit naar Maastricht, ook stort ik nog steeds regelmatig op een dag in en heb ik enorm veel pijn. Tevens heb ik waarschijnlijk van MacDonald's voedselvergiftiging overgehouden, wat ook ongeveer 2 weken heeft geduurd voordat mijn maag en darmen weer enigszins normaal reageerden op voedsel. Hierdoor heb ik zo goed als niets kunnen eten (hooguit 2 crackers op een dag) en zal ik dus wel weer een paar kilootjes kwijt zijn.
Woensdag 20 februari om 12.30 uur moet ik terug voor de uitslag van de onderzoeken en dan volgen eventueel nog meer (bloed)onderzoeken...

10/2/2002: Ik moet eerlijk bekennen dat ik opzie tegen de rit naar Maastricht de 20ste. Ik ben sinds de vorige keer nog meer verslechterd en toen was het al heel zwaar. Eigenlijk ga ik ook ver over mijn grens met daar naartoe te gaan, maarja ik hoop dat het verbetering zal opleveren en dat ik het dus niet voor niets doe, heb al zoveel geprobeerd wat niet hielp en dus voor niets is geweest. Ik hoop dat ik met de acclydine mag beginnen en dat die ook helpt, al is het maar een beetje, dat ik bv weer wat kan borduren of af en toe erop uit met mijn elektrische rolstoel of bezoek ontvangen en telefoneren. Is eigenlijk toch wel veel wat ik wil. Maar ik zie echt zwaar op tegen de rit en dan vooral hoe ik me daarna zal voelen. Op het moment kan ik, wegens hevige niet uit te houden pijn en daardoor weer beetje depressief, niet veel meer hebben… ik weet dus niet of ik het volhou en de gedachte dat ik misschien in maart weer naar Maastricht moet doet me huiveren. Maar goed laat ik maar niet op de zaken vooruit lopen en met de dag leven, is soms wel heel moeilijk hoor.

20/2/2002: Henk heeft vanmorgen naar dr. van Montfort gebeld met de vraag of we het niet telefonisch kunnen doen, omdat ik nog steeds niet hersteld ben van 16 januari. Na wat over en weer gepraat is er afgesproken dat dr. van Montfort om 12.30 uur belt. En ja hoor, om 12.30 uur ging de telefoon.
Ze hadden een aantal dingen ontdekt die goed fout zaten:
mijn vetstofwisseling en hormoonhuishouding liggen helemaal op z'n gat, dit houdt oa in dat alles wat ik eet niet door het lichaam wordt opgenomen. Hoogstwaarschijnlijk komt dit door een familiaire allergie, er volgt dan ook een uitgebreid allergie-onderzoek. Dr. van Montfort stuurt een buisje op en dan komt de huisarts maandag bloedprikken. Dit moet Henk dan maandag direct naar Maastricht brengen, zodat dr. van Montfort ervoor kan zorgen dat dit binnen 24 uur in Duitsland in het lab is. Het bloed moet namelijk binnen 24 uur op het lab zijn. In het lab in Duitsland worden de allergietypen 3 en 4 onderzocht en in Amerika type 5, hier in Nederland doen ze deze onderzoeken (nog) niet. Over 2-3 maanden is in Nederland het lab klaar voor bloedonderzoek op de Amerikaanse manier en dan zal eventueel mijn bloed nog onderzocht worden naar allergietype 5.

Vervolg

Sitemap