Hoezo slaapprobleem?!

Onderstaand mailtje heb ik begin 1999 op ME-Net gezet, maar oorspronkelijk al veel eerder naar mijn email-vriendin geschreven:

Hoi

Sommige mensen zeggen of denken (CGT-psychologen?) dat als je grappig met je ziekte omgaat of grapjes maakt over je eigen ´blunders´ (bv tegen de deurstijl aanlopen zoals me vaker is overkomen toen ik nog kon lopen e.d.), dat je dan de ziekte ontkent of iets dergelijks. Ik denk dat als ik niet de humor ervan in zou zien dat ik dan deze ziekte niet zou overleven en in ieder geval zwaar depressief zou zijn. Het grappige inzien van mijn ziekte/blunders is mijn manier van overleven, niet dat het me altijd lukt om het grappig te blijven zien.
Ik heb lang getwijfeld of ik onderstaand verhaal op het net zou plaatsen, misschien dat sommige onder julie het niet netjes vinden geschreven. Toch denk ik dat als ik het netjes zou omschrijven dat het dan niet echt duidelijk zal zijn dat ik het juist heel grappig vind wat me is overkomen. Ik heb het beschreven precies zoals ik me voelde en dacht. Henk vind het uiteraard helemaal niet leuk, hij is ook vreselijk geschrokken toen onderstaand gebeurde.
Ik heb trouwens, net als de meeste onder ons, sowieso een slaapstoornis, de ene keer slaap ik dagen goed, dan weer maar een paar uurtjes of helemaal niet, maar 2 weken aaneen stuk niet slapen is me nog nooit eerder overkomen, meestal is het 4 – 5 dagen. Ik hoop in ieder geval dat ik nooit meer zo lang niet kan slapen, hier wordt je hartstikke gestoord van en ga je idiote dingen denken.
Nou hier komt mijn verhaal, eigenlijk is het een ervaring, dus hier is ie:

Nadat ik ongeveer 2 weken niet meer geslapen had en dus doodop was en geen energie had om te schrijven om ook maar iets te doen, ben ik laatst volledig door het lint gegaan oftewel geflipt, doorgedraaid, idioot gaan doen. Awel, ge zult de picture wel hebben. Toen ik dus helemaal geflipt heeft henk de huisarts opgebeld en heb ik zeer zware slaaptabletten gekregen. Hier moest ik er 2 van innemen en gegarandeerd zou ik ongeveer een half uur later onder zeil zijn voor minimaal 12 uur. Maar ja deze dame wou dus niet meewerken. Ik netjes die 2 tabletten geslikt en 3 uur later nog wakker en jawel hoor ik moest plassen. Nu heb ik een pisfles oftewel vrouwenurinoir, dus ik dacht dat is geen probleem, flessie pakken en pissen maar (sorry voor taalgebruik). O wat was ik duizelig en misselijk toen ik rechtop ging zitten. Maar verder ging het wel, .... dacht ik, want boink daar lag ik op de grond. 10 minuten later deed ik mijn ogen open en he waarom ligt henk op mijn plaats en wat ligt ie raar. Wat bleek, henk was me in bed aan het leggen en hij zat op zijn knieen op de grond. En o wat deed mijn hoofd pijn, zijn dat tranen dat natte wat ik voel. nee dus dat is bloed, he hoe kom ik daar nu weer aan. Nou henk legt het mij uit: hij was wakker geschrokken van de boink, hij keek op en was mij kwijt. Ik was uit bed gevallen met mijn kop op de voetsteunen van de rolstoel. Henk tilt me op om me in bed te leggen laat ie me ook nog vallen (per ongeluk zegt ie) weer met mijn kop op grond. Uiteindelijk heeft hij mij in bed liggen en ik kom zo een beetje bij. Resultaat: wond(je) bij mijn rechteroog onderaan de wenkbrauw, blauw oog, dikke wang, geschaaft onder de kin, op mijn keel en rechterenkel. Misschien wel een hersenschudding, want ik ben buiten bewustzijn geweest, heb daarna gebraakt en ben nu nog misselijk bijna een week later. Maarja zeker weet ik het niet want bovenstaande klachten heb ik normaal ook in meer of mindere mate. En trouwens wat maakt het ook uit, ik lig toch al 24 uur plat. Wat wel een geluk is, is dat ik de pisfles met inhoud in mijn handen had en dat ie wonder boven wonder rechtop stond met deksel erop. Henk had de fles horen vallen en toch stond ie mooi rechtop. En hoe het komt dat de deksel erop zat weet ik ook niet, voor zover ik me kan herinneren heb ik hem er niet opgedaan, misschien had ik hem er nog niet afgehaald, ik weet het niet. Volgens henk ben ik hard gevallen want het maakte veel kabaal. Henk vind het niet zo leuk dat ik gevallen ben, maar ik lach me kapot als ik eraan denk. Zelf weet ik er dus helemaal niets van.

Dit was uiteraard in het weekend gebeurt, dus maandagmorgen belde henk de dokter op. Zijn uitleg was: normaal gesproken raak je bijna in coma van die tabletten, maar ik mocht ze in ieder geval nooit meer innemen. Dit was ik dus ook echt niet van plan. Maar er zijn dus uitzonderingen, zoals ik, die niet slapen maar zich gedragen alsof ze zich totaal van de wereld hebben gezopen. Ik ben alsnog tegen 08.00 uur in slaap gevallen voor ongeveer 7 uurtjes, dus ik heb toch nog kunnen slapen. Ik heb nu rivotril en sinequan, dit staat ook in het laatste medium van 1998, en dit ben ik nu aan het proberen. Rivotril en sinequan zijn wel hele lichte tabletten, maar we proberen het gewoon. Het toeval wil dat ik ze nu 2 dagen heb ingenomen en heb geslapen. Ik word de volgende dag wakker en denk: lekker, ik heb geslapen.

In mijn verhaal over de 2 slaaptabetten (wat precies zo is gebeurd, ik heb niet overdreven) ontbreken hier en daar nog van die schuinse streepjes die je in de een of andere richting op een letter zet, ik weet niet meer hoe ze heten en welke kant ze opmoeten. Misschien lukt het ook zo wel om de tekst juist te lezen en anders ´puzzel ze´.

Ik hoop dat jullie genoten hebben van mijn ´slaapprobleem´, ik in ieder geval wel, ik denk er nog met veel plezier aan terug, behalve mijn kop die voel ik nog, dat vind ik ietsie minder.

Veel sterkte en groetjes, ingeborg

Volgende

Sitemap